Το Ευαγγέλιο

Ο όρος Ευαγγέλιο χαρακτηρίζει τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, τα οποία έγραψαν, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης. Μέσα σε αυτά, διηγούνται τα γεγονότα της γέννησης, της ζωής και του θανάτου του Ιησού, ενώ ταυτόχρονα εκθέτουν το περιεχόμενο του κηρύγματος καθώς και τα κυριότερα δογματικά και ηθικά σημεία του Χριστιανισμού.

Όσο βρισκόταν στη γη, ο Ιησούς ήταν δραστήριος στο κήρυγμα των καλών νέων. Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο αναφέρεται το εξής: «ο Ιησούς άρχισε περιοδεία σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, διδάσκοντας στις συναγωγές τους και κηρύττοντας τα καλά νέα της βασιλείας και θεραπεύοντας κάθε είδους ασθένεια και κάθε είδους πάθηση». (Ματθαίος 9:35) Σύμφωνα με την ευαγγελική αφήγηση του Μάρκου, παρότρυνε τους ανθρώπους: «Ο προσδιορισμένος καιρός έχει συμπληρωθεί και η βασιλεία του Θεού έχει πλησιάσει. Να μετανοείτε και να έχετε πίστη στα καλά νέα». (Μάρκος 1:15) Έτσι, το ευαγγέλιο άλλαζε τη ζωή εκείνων που ανταποκρίνονταν σε αυτό.

Μετά το θάνατο του Ιησού, οι ακόλουθοι του συνέχισαν να κηρύττουν το ευαγγέλιο, δηλαδή να “ευαγγελίζονται”. Επιπλέον από αυτά που κήρυττε ήδη ο Ιησούς ως καλά νέα,προστέθηκε το χαρμόσυνο άγγελμα της ανάστασης και της ανάληψης του Ιησού Χριστού στον ουρανό.

 

Λίγα λόγια για το Ευαγγέλιο

Στη χριστιανική Εκκλησία ο όρος Ευαγγέλιο χαρακτηρίζει τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, έγραψαν στην ελληνική γλώσσα ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης και διηγούνται τα γεγονότα της γέννησης, της ζωής και του θανάτου του Ιησού, εκθέτουν το περιεχόμενο του κηρύγματος του και τα κυριότερα δογματικά και ηθικά σημεία του χριστιανισμού.

Κάθε Κυριακή οι ιερείς διαβάζουν ένα χωρίο, ένα κομμάτι δηλαδή, από ένα απ’ τα τέσσερα Ευαγγέλια. Πρόκειται για το λεγόμενο ευαγγελικό ανάγνωσμα, του οποίου η ανάγνωση έχει ως σκοπό να μας υπενθυμίσει κάποια πτυχή από το κήρυγμα του Κυρίου, από τα θαύματά του ή από άλλα γεγονότα της επίγειας ζωής του. Μαζί δε με το λεγόμενο αποστολικό ανάγνωσμα, που διαβάζεται λίγο νωρίτερα, έχουν ως σκοπό να υπενθυμίσουν στους Χριστιανούς τις θεμελιακές αλήθειες της πίστης τους και να τους ενισχύσουν στον πνευματικό τους αγώνα. Ο λόγος του Θεού που ακούγεται μέσα στο Ναό έχει μια αμεσότητα μιας και οι Χριστιανοί θεωρούμε ότι ο ίδιος ο Κύριος βρίσκεται ανάμεσά μας και μας διδάσκει. Γι’ αυτό και η ώρα των αναγνωσμάτων είναι ιερή, επειδή δεν γίνεται απλή ανάγνωση της Καινής Διαθήκης, αλλά βίωση της θεϊκής παρουσίας. Κι αυτός είναι ο λόγος που ζητάμε τη χάρη του Θεού για την κατανόηση τους.

Το Ευαγγέλιο, τέλος και προπαντός, θεωρείται ότι έχει το ρόλο πυξίδας στη ζωή των Χριστιανών. Η πυξίδα, όπως όλοι πιστεύω γνωρίζουμε, είναι το εργαλείο που μας βοηθάει να μη χαθούμε σε μια πορεία που έχουμε χαράξει για να ακολουθήσουμε. Τα καράβια, τα αεροπλάνα, οι πεζοπόροι που ταξιδεύουν τη χρησιμοποιούν ευρέως, για να βρίσκουν τον προσανατολισμό τους και να συνεχίζουν την πορεία τους. Έτσι, λοιπόν, κι ο Χριστός, όπως κάθε καλός καπετάνιος και οδηγός, μας έχει δώσει τη δική του πυξίδα στις φουρτούνες που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια.

 

Γιατί ο Θεός μας έδωσε 4 Ευαγγέλια ;

  • Για να δώσει μια πληρέστερη εικόνα του Χριστού. Ενώ ολόκληρη η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη (Β΄ Τιμόθεο 3:16), χρησιμοποίησε ανθρώπους με διαφορετικές καταβολές και προσωπικότητες για να επιτύχει τους σκοπούς του μέσα από τα γραπτά τους. Ο κάθε ένας από τους συγγραφείς των Ευαγγελίων είχε ένα ξεχωριστό σκοπό πίσω από το Ευαγγέλιο του και για την εκπλήρωση αυτών των σκοπών, ο καθένας εστίασε σε διαφορετικές πτυχές του προσώπου και της διακονίας του Ιησού Χριστού.

Ο Ματθαίος έγραφε σ΄ ένα Εβραϊκό ακροατήριο και ένας από τους σκοπούς του ήταν να δείξει μέσω της γενεαλογίας του Ιησού και της εκπλήρωσης των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης ότι ήταν ο πολύ αναμενόμενος Μεσσίας και ως εκ τούτου θα έπρεπε να πιστέψουν σ΄ Αυτόν. Ο Ματθαίος δίνει έμφαση στο γεγονός ότι ο Ιησούς είναι ο ερχόμενος Βασιλιάς, ο «Υιός του Δαβίδ» που θα καθίσει στο θρόνο του Ισραήλ για πάντα ( Κατά Ματθαίο 9:27, 21:9).

Ο Μάρκος, ξάδερφος του Βαρνάβα (Προς Κολοσσαείς 4:10), ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων της ζωής του Χριστού και φίλος του απόστολου Πέτρου. Ο Μάρκος έγραψε για ένα Εθνικό ακροατήριο καθώς φαίνεται από το γεγονός ότι δεν συμπεριλαμβάνει σημαντικά θέματα για τους Εβραίους μελετητές (γενεαλογίες, τις αντιπαραθέσεις του Χριστού με τους Εβραίους ηγέτες των ημερών Του, συχνές αναφορές στη Παλαιά Διαθήκη κ.α.). Ο Μάρκος δίνει έμφαση στον Χριστό ως πάσχων Δούλο, σ΄ Αυτόν που ήρθε όχι για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή Του ως λύτρο υπέρ πολλών (Κατά Μάρκο 10:45).

Ο Λουκάς, ο «αγαπητός γιατρός» (Προς Κολοσσαείς 4:14), ευαγγελιστής και σύντροφος του αποστόλου Παύλου, έγραψε το Κατά Λουκά Ευαγγέλιο και τις Πράξεις των Αποστόλων. Ο Λουκάς είναι ο μοναδικός Εθνικός συγγραφέας της Καινής Διαθήκης. Προ καιρού είναι αποδεκτός ως επιμελής ιστορικός από εκείνους που έχουν χρησιμοποιήσει τα γραπτά του στις γενεαλογικές και ιστορικές μελέτες τους. Ως ιστορικός, δηλώνει ότι είναι πρόθεση του να γράψει μια συστηματική αφήγηση της ζωής του Χριστού βάσει των αναφορών αυτών που ήταν αυτόπτες μάρτυρες (Κατά Λουκά 1:1-4). Επειδή έγραψε ειδικά προς όφελος του Θεόφιλου, προφανώς ενός Εθνικού κάποιου αναστήματος, συνέταξε το Ευαγγέλιο του έχοντας υπόψη ένα Εθνικό ακροατήριο και η πρόθεση του ήταν να δείξει ότι η πίστη του χριστιανού βασίζεται σε αξιόπιστα και εξακριβωμένα γεγονότα. Ο Λουκάς συχνά αναφέρεται στον Χριστό ως ο «Υιός του Ανθρώπου», δίνοντας έμφαση στην ανθρώπινη φύσή Του και συμπεριλαμβάνει πολλές λεπτομέρειες που δεν υπάρχουν στα άλλα Ευαγγέλια.

Το Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, που γράφτηκε από τον απόστολο Ιωάννη, είναι διαφορετικό από τα άλλα τρία Ευαγγέλια και περιέχει πολύ θεολογικό περιεχόμενο σε σχέση με το πρόσωπο του Χριστού και το νόημα της πίστης. Τα κατά Ματθαίου, Μάρκου και Λουκά Ευαγγέλια αναφέρονται ως τα «Συνοπτικά Ευαγγέλια» λόγω του παρόμοιου στυλ και περιεχόμενου τους και επειδή δίνουν μια σύνοψη της ζωής του Χριστού. Το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο δεν ξεκινάει με την γέννηση του Ιησού ή την επίγεια διακονία Του αλλά με τη δραστηριότητα και τα χαρακτηριστικά του Υιού του Θεού πριν γίνει άνθρωπος (Κατά Ιωάννη 1:14). Το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο δίνει έμφαση στη Θεία φύση του Χριστού, όπως φαίνεται από τη χρήση εκφράσεων όπως «ο Λόγος ήταν ο Θεός» (Κατά Ιωάννη 1:1), «ο Σωτήρας του κόσμου» (Κατά Ιωάννη 4:42), ο «Υιός του Θεού» (χρησιμοποιείται επανειλημμένα) και «ο Κύριος μου, και ο Θεός μου» (Κατά Ιωάννη 20:28). Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, ο Ιησούς επιβεβαιώνει τη Θεία φύση Του με πολλαπλές «Εγώ είμαι» δηλώσεις, με ποιο χαρακτηριστική αυτή στο Κατά Ιωάννη 8:58, στην οποία δηλώνει ότι «…πριν γίνει ο Αβραάμ εγώ είμαι» (Συγκρίνετε με Έξοδος 3:13-14). Ταυτόχρονα όμως, ο Ιωάννης δίνει έμφαση και στην ανθρώπινη φύση του Χριστού, θέλοντας να δείξει το λάθος της θρησκευτικής αίρεσης των ημερών του, τους Γνωστικούς, που δεν πίστευαν στην ανθρώπινη φύση του Χριστού. Το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο εξηγεί τον εν γένει σκοπό της συγγραφής του: «Και πολλά άλλα θαύματα έκανε ο Ιησούς μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σε τούτο το βιβλίο. Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του» (Κατά Ιωάννη 20:30-31).

Έτσι, έχοντας τέσσερις διαφορετικές και εξίσου ακριβείς περιγραφές του Χριστού, αποκαλύπτονται διάφορες πτυχές του προσώπου και της διακονίας του Χριστού. Κάθε περιγραφή αποτελεί ένα διαφορετικό χρώμα του νήματος ενός μωσαϊκού που υφαίνεται για να σχηματιστεί μια πληρέστερη εικόνα Αυτού που είναι πέρα από κάθε περιγραφή. Και ενώ δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουμε πλήρως τα πάντα για τον Ιησού Χριστό (Κατά Ιωάννη 20:30) ωστόσο, μέσω των τεσσάρων Ευαγγελίων μπορούμε να γνωρίζουμε αρκετά για να εκτιμήσουμε ποιος είναι και τι έχει κάνει για μας, ώστε να έχουμε ζωή διαμέσου της πίστης σ΄ Αυτόν.

  • Για να ανταμείψει εκείνους που αναζητούν με επιμέλεια. Μπορείτε να κερδίσετε πολλά από τη ξεχωριστή μελέτη του κάθε Ευαγγελίου. Αλλά μπορείτε να αποκομίσετε περισσότερα από τη σύγκριση και την αντιπαράθεση των διαφορετικών περιγραφών συγκεκριμένων γεγονότων στη διακονία του Ιησού. Για παράδειγμα, στο κατά Ματθαίο 14 μας δίνεται η περιγραφή της σίτισης των 5000 και του Ιησού να περπατάει στο νερό. Στο κατά Ματθαίο 14:22 πληροφορούμαστε ότι «ο Ιησούς ανάγκασε αμέσως τους μαθητές του να μπουν μέσα στο πλοίο, και να πάνε πριν απ' αυτόν στην αντίπερα όχθη, μέχρις ότου απολύσει τα πλήθη.» Κάποιος μπορεί να ρωτήσει γιατί το έκανε αυτό; Δεν υπάρχει κάποιος προφανής λόγος στην περιγραφή του Ματθαίου. Αλλά αν το συνδυάσουμε με τη περιγραφή στο κατά Μάρκο 6, βλέπουμε ότι οι απόστολοι είχαν επιστρέψει από την αποστολή τους, βγάζοντας δαιμόνια και θεραπεύοντας ανθρώπους με την εξουσία που τους είχε δώσει ο Ιησούς όταν τους απέστειλε κατά ζεύγη. Αλλά επέστρεψαν «φουσκωμένοι» ξεχνώντας ποια είναι η θέση τους και έτοιμοι να Του δώσουν οδηγίες (Κατά Ματθαίο 14:15). Έτσι, με την αποστολή τους το βράδυ στην απέναντι πλευρά της Θάλασσας της Γαλιλαίας, ο Ιησούς τους αποκαλύπτει δύο πράγματα. Καθώς μάχονται μόνοι τους με τους ανέμους και τα κύματα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες (Κατά Μάρκο 6:48-50), αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι 1) δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα για τον Θεό με τις δικές τους ικανότητες και 2) τίποτα δεν είναι αδύνατον εάν επικαλεστούν Εκείνον και ζουν εξαρτημένοι από τη δύναμή Του. Υπάρχουν πολλά κείμενα που περιέχουν παρόμοια «κοσμήματα» για να ανακαλύψει ένας επιμελείς μελετητής του Λόγου του Θεού που αφιερώνει χρόνο για να συγκρίνει εδάφια με εδάφια.

Αρθρογράφος: Έλενα Οικονόμου για το ekivotos.com

© Τα κείμενα επιμελήθηκαν αποκλειστικά για την ιστοσελίδα www.ekivotos.com και προστατεύονται νομικά. Η κάθε αναπαραγωγή τους για εμπορικούς σκοπούς εκλαμβάνεται ως αθέμιτος ανταγωνισμός και διώκεται ποινικά.