Ψάχνω το Παραμύθι μου

Παρουσίαση του Βιβλίου

Όλα εδώ μέσα είναι γραμμένα νύχτα. Μετά τις 12 συνήθως. Γύρω στις 2, 3 ή και 4 ακόμα τα χαράματα. Άλλοι ενθουσιάζονταν που κάναμε παρέα τέτοια ώρα. Ένιωθαν πως δεν ήταν μόνοι τους αυτές τις δύσκολες στιγμές. Στη μοναξιά τους. Στο κλάμα τους, στην τρέλα ή το αδιέξοδό τους. Μα σκανδάλισα και μερικούς μ' αυτά τα ωράρια. Δίκιο είχαν οι άνθρωποι. "Καλά, τι παπάς είσαι εσύ κι αργείς τόσο να κοιμηθείς; Τέτοια ώρα στο ίντερνετ; Δεν κοιμάσαι; Δεν προσεύχεσαι; Τι κάνεις;" Ξεχνούσαν λίγο ότι παπάς σημαίνει και ξενύχτης. Άγρυπνος. Για προσευχές, αγρυπνίες, προβλήματα, επισκέψεις σε νοσοκομεία, σε νεκρούς και ζωντανούς. Αλλά και για προβλήματα καθαρά δικά του. Καημούς, ας πούμε. Ή όνειρα ή λάθη ή θλίψεις ή παραλείψεις.