Πολυθρόνα Κοσμική 728
Η Κοσμική Πολυθρόνα Ναού 728, είναι σκαλιστή στο χέρι με βυζαντινά σχέδια, ενώ την πλάτη της κοσμεί το σκαλιστό σύμβολο του Δικέφαλου Αετού. Κατασκευάζεται στην χώρα μας σε μασίφ ξύλο Οξιάς, από έμπειρους Έλληνες τεχνίτες και είναι φιλοτεχνημένη σύμφωνα με την Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση. Είναι περασμένη με βερνίκι για μεγάλη αντοχή στο χρόνο και στις φθορές. Το ύψος της είναι 105cm και οι διαστάσεις της μονής θέσης είναι 45cm πλάτος και 55cm μήκος,το οποίο και πολλαπλασιάζεται αναλόγως με τον αριθμό θέσεων που θα επιλέξετε.
Υπάρχει η δυνατότητα να προσθέσετε βελούδινο ή δερμάτινο μαξιλάρι στο κάθισμα της πολυθρόνας για πιο άνετη χρήση.
Παράγεται σε μονή, διπλή, τριπλή και τετραπλή θέση.
Επιπλέον μπορείτε να διαλέξετε το χρώμα του βερνικιού σε ανοιχτόχρωμο, κλασικό ή σκουρόχρωμο. (στην φωτογραφία το προϊόν απεικονίζεται με κλασικό χρώμα).
━━━━━━━━━▼━━━━━━━━━
Ο Ναός και οι Πιστοί
Ο ναός της ενορίας είναι το πνευματικό μας κέντρο. Η φράση «πνευματικό κέντρο» λέγεται εδώ με πραγματική σημασία. Πνευματικά κέντρα ακούμε πολλά, αλλά εμείς ένα πνεύμα ξέρουμε, το Άγιο Πνεύμα. Εδώ ίσως έχουν θέση τα λόγια του ευαγγελιστή Ιωάννη· «Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν…»· να μην πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά να εξετάζετε τα πνεύματα αν είναι από το Θεό. Όσο περισσότερο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις λέξεις πνεύμα και πνευματικός, τόσο λιγότερο έχουν σχέση μ’ αυτά τα πράγματα· οι πραγματικά πνευματικοί άνθρωποι δεν μιλάνε για την πνευματικότητά τους. Και οι τόποι, που με διάφορους τρόπους λέγονται «πνευματικά κέντρα», δεν είναι πάντα τέτοια. Ένα είναι στ’ αλήθεια το πνευματικό κέντρο για τους χριστιανούς, ο ναός της ενορίας, αλλά και κάθε ναός, όπου γίνεται η θεία Λειτουργία. Αυτό είναι και το θέμα της σημερινής ομιλίας.
Η σημασία που έχει ο ναός στη θρησκευτική ζωή των ανθρώπων φαίνεται παντού σε όλους τους λαούς. Η αρχαία Καππαδοκία ήταν γεμάτη Εκκλησίες, πολλές από τις όποιες σώζονται ακόμα. Ο Γρηγόριος ο επίσκοπος Νύσσης σε μια περίφημη επιστολή του γράφει το εξής «αν απ’ ό,τι βλέπει κανείς θα μπορούσε να συμπεράνει την παρουσία του Θεού, τότε θα νόμιζε πως ο Θεός κατοικεί στην Καππαδοκία». Το ίδιο θα λέγαμε και για τα δικά μας νησιά, που είναι όλα γεμάτα εκκλησίες. Και τη σημασία που έχει να χτίζεται ένας ναός τη βλέπομε σε μια επιστολή του Μεγάλου Βασιλείου σε κάποιον επίσκοπο της αρχιεπισκοπής του· «Μας υπερευχαρίστησε», του γράφει, «η φροντίδα σου, που ταιριάζει σε κάθε χριστιανό, να χτίσετε Εκκλησία, για να δοξάζεται το όνομα του Χριστού. Καθώς είναι γραμμένο, αγαπήσατε τωόντι την ευπρέπεια του οίκου του Κυρίου και ετοιμάσατε για σας κατοικία στον ουρανό, εκείνην που περιμένει όσους αγαπούν το όνομα του Χριστού». Την ανέγερση ναών και τη φροντίδα για τους ναούς η Εκκλησία την εκτιμά πολύ, γι’ αυτό και σε κάθε σύναξη δέεται· «Ὑπὲρ τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων κτιτόρων» του ναού, και σε κάθε θεία Λειτουργία στην αρχή ο διάκονος δέεται «Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου…» και στο τέλος ο ιερέας παρακαλεί· «ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου». Αμήν
